Άρθρο των μαθητών του Γυμνασίου Φουρνάς με αφορμή την παγκόσμια ημέρα δάσους
Δάσος σε κρίση;
Οι ανθρώπινες δραστηριότητες, η παράνομη υλοτομία, οι πυρκαγιές, η μόλυνση των δασών και η οικιστική επέκταση απειλούν τις δασικές εκτάσεις. Με αφορμή τη Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας (21 Μαρτίου) αναρωτηθήκαμε για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το δάσος του Φουρνά.
Σε μια συνέντευξη που μας παραχώρησε ο κ. Κοσμάς, δασάρχης Φουρνά, ενημερωθήκαμε για το είδος του δασικού μας πλούτου. Στην περιοχή κυριαρχεί η υβριδογενής ελάτη. Το συγκεκριμένο είδος είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα, έχει μεγάλη οικονομική σημασία και καλύπτει 133.000 στρέμματα. Ένα δεύτερο είδος ξύλου είναι η δρυς η οποία συναντάται σε 60.000 στρέμματα.
Σύμφωνα με τον κ. Κοσμά το δάσος της ευρύτερης περιοχής Φουρνά δεν αντιμετωπίζει σοβαρά και άμεσα προβλήματα. Με την περσινή κακοκαιρία όμως, προκλήθηκαν πολλές ζημιές σε γερά και υλοτομήσιμα δέντρα, με αποτέλεσμα να υπάρξουν στο μέλλον προβλήματα εύρεσης «καλού κορμού» για υλοτόμηση. Τονίστηκε ότι αν δεν διατεθούν κονδύλια για τον καθαρισμό του δάσους από τους πεσμένους κορμούς, αυτό μπορεί να αποτελέσει αιτία πιθανής πυρκαγιάς στο μέλλον, με καταστροφικές συνέπειες για την περιοχή.
Ρωτήθηκε ακόμη για το αν οι κάτοικοι είναι ευαισθητοποιημένοι όσον αφορά στο δάσος. Η απάντηση του ήταν θετική καθώς όπως είπε οι απαιτήσεις των κατοίκων περιορίζονται στην ανάγκη τους για θέρμανση. Μάλιστα ως χαρακτηριστικό παράδειγμα της στάσης τους, ανέφερε ότι στο παρελθόν σε μεγάλη πυρκαγιά που απείλησε την περιοχή οι κάτοικοι βοήθησαν σημαντικά στην αντιμετώπιση της. Επεσήμανε όμως ότι οι κάτοικοι θα πρέπει να απευθύνονται στο δασαρχείο πριν από κάθε ενέργειά τους σχετική με το δάσος, και να το αντιμετωπίζουν ως « αγαθό που πρέπει να παραμείνει αλώβητο». Είπε χαρακτηριστικά «οι άνθρωποι που ζουν κοντά στο δάσος είναι εξοικειωμένοι μαζί του αλλά αυτό έχει ως αποτέλεσμα να το θεωρούν δικό τους, κτήμα τους και το εκμεταλλεύονται όπως θέλουν».
Στη συνέχεια της συζήτησής μας τόνισε ότι η διαχείριση του δάσους από την υπηρεσία γίνεται με βάση την «αρχή της αειφορίας» η οποία θεσπίστηκε νομοθετικά από το 1937 και ισχύει για όλα τα δάση της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μεριμνούν για τη διατήρηση, την επαύξηση αλλά και τη βελτίωση του φυσικού πόρου τον οποίο εδώ και 60 χρόνια κατάφεραν να προασπίσουν. Ωστόσο, το δασαρχείο αντιμετωπίζει προβλήματα μείωσης εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού πράγμα που δυσχεραίνει το έργο του. Παλαιότερα υπηρετούσαν 8-9 δασολόγοι, αυτή τη στιγμή μόνο 2 και αυτό «είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που η ελληνική κοινωνία επιλέγει για το ρόλο των δασών».
Τέλος, ο κ. δασάρχης εξέφρασε την απογοήτευση του για το ότι η 21 Μαρτίου Ημέρα Δασοπονίας αποτελεί τελευταία είδηση στα κανάλια. Σχολίασε το γεγονός λέγοντας ότι οι άνθρωποι στα αστικά κέντρα δεν έχουν συνειδητοποιήσει τη χρησιμότητα του δάσους και τα οφέλη που τους προσφέρει. Όταν όμως ξέσπασε φωτιά στην Πάρνηθα, που βρίσκεται κοντά στην Αθήνα, τότε θορυβήθηκαν και οι δημοσιογράφοι αναφέρθηκαν λεπτομερώς σε αυτό το δυσάρεστο γεγονός. Κατέληξε λέγοντας ότι είναι λυπηρό να θυμόμαστε το δάσος μετά από μια καταστροφή και τόνισε την ανάγκη για ενημέρωση και κινητοποίηση πολιτών και αρμόδιων φορέων.
Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας θα πραγματοποιηθεί στο σχολείο μας ,Αλκιβιάδειο Γυμνάσιο Λ.Τ Φουρνά , εκδήλωση σχετική με τα δάση της Ευρυτανίας στις 27 Μαρτίου 2013.
«Τα δάση δεν τα κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, τα δανειστήκαμε από τα παιδιά μας»
Μάργαρη Δήμητρα Γ΄ γυμνασίου
Τσιρώνη Αθανασία Β΄ γυμνασίου
Ντούσικου Ευαγγελία Β΄γυμνασίου